Gin

Update 06/02/2014:

Wie Gin nog gezien heeft op de nieuwe locatie te Geel heeft zonder twijfel gemerkt hoe het arme kale én bange dutske veranderd is in een prachtige volwassen hond met een blinkende vacht en sterke spieren aangesterkt door het vele spelen en lopen. Niet alleen lichamelijk was Gin erg veranderd; ook qua sociaal gedrag naar mensen toe was hij helemaal open gebloeid. Door het vele komen en gaan van mensen tijdens de verbouwingen leerde hij minder angstig te reageren op nieuwkomers en al gauw werd hij ieders vriend die de richting van zijn bal uitging.

Dat was schitterend om zien, doch er zat ook een andere zijde aan. In een opvang waar vooral oudjes of minder valieden huizen werd een dol enthousiaste hond niet altijd even graag gezien. We merkten op dat er zo goed als geen poes in onze omgeving durfde te komen als de speelvogel achter ons aan door de tuin rende. Het viel ons steeds meer op dat Gin een stressfactor werd voor vele bewonertjes wat ertoe leidde dat we de lieve puber meer en meer moesten intomen. Niet prettig want een spelend kind terecht wijzen voelt niet correct aan; zo voelden we ons dus ook niet goed bij het terecht wijzen van Gin want eigenlijk misdeed hij niks… hij was jong en ontstuimig zoals dat hoort op zijn leeftijd. Als apatische angsthaas kwam hij toe maar daar was nog maar weinig van te merken. Gin had nu veel meer nodig dan wij hem konden bieden. Toch durfden we hem niet op de site ter adoptie stellen uit vrees waar hij terecht zou komen. Helaas komen Schepers vaak verkeerd terecht omdat ze nog steeds door velen aanzien worden als de waakhond bij uitstek. Stel dat hij terug in een hok zou belanden… we mochten er niet aan denken!

Toen kregen we een mailtje van een vrijwilliger die zijn trouwe viervoeter helaas enkele maanden eerder had moeten afgeven. Of we hem op de hoogte wilden houden mochten we weet hebben van een geschikte huisgenoot voor zijn gezin… Veel sneller dan hij verwacht had, kreeg hij positief antwoord van ons.  Het gezin was gecharmeerd door het aanbod van zo’n schat van een hond en ons vertrouwen in hun dierenliefde en kwam al gauw beter kennis maken door enkele wandelingetjes en spelletjes. En of het klikte! Na twee bezoekjes trapte Gin op de hielen van de persoon die erop gevlast was om zijn nieuwe baasje te worden.  Op vrijdag 31 januari was het de grote dag waarop Gin na een vrolijk ballenspel met zijn nieuwe idool huiswaarts ging.  Daar wachtte hem een nieuwe onbekende omgeving die echter dezelfde avond al zijn volle vertrouwen genoot. De eerste positieve berichten kwamen die avond reeds toe met niets dan lof over Gins’ aanpassingsvermogen en hoe braaf en goed opgevoed hij wel is… Pluim op onze hoed!

Sindsdien volgen geregeld foto’s en verhaaltjes over zijn doen en laten. Hoewel we even moesten slikken toen Gin vertrok, zijn we enorm blij dat Gin dit geluk heeft mogen treffen. Hij is gelukkig want hij mag nu onbeperkt stoeien terwijl onze groep opgelucht is en veel meer rondloopt doorheen de tuin.

Weer een sukkelaar die dankzij enkele maanden oipvang bij Het dierenthuisje nu een schitterend leventje mag leiden!

============================

Update 29/08/’13:

Gin werd vanmorgen gecastreerd en alles is prima verlopen. Hij is heel flink geweest en toen we hem in de late namiddag terug mochten ophalen, was hij weer heel vinnig. Blij om weer thuis te zijn, stond hij al direct te trappelen om te gaan wandelen.

=============================

Update 27/08/’13:

Gisteren gingen we met Gin op controle bij de dermatoloog. Het was twee maanden geleden dat we voor het eerst naar de specialist met hem reden voor hulp.

Iedereen die Gin in tussentijd nog gezien heeft, zal het met ons eens zijn dat deze trouwe vriend erg mooi bekomen is en straalt. Zijn vacht is mooi volgroeid zonder kale en bloederige plekken. De voorheen dikke poten waar de etter uit liep zijn in omvang gehalveerd en op de voorheen weke kussentjes komt stilaan eelt wat het hem nu mogelijk maakt om ook over hardere ondergrond en kiezel te lopen. Ook aan zijn eetlust én energie merken we dat hij zich veel beter voelt.

We mogen de medicatie stilaan gaan afbouwen maar toch zal hij nog zeker twee maanden medisch moeten geholpen worden. Daarna moeten we opnieuw op controle en is het afwachten of we alles zullen mogen stopzetten. Mogelijk zal Gin voor de rest van zijn leven in kuren dienen behandeld te worden teneinde te voorkomen dat de Demodex terug de kop zou opsteken.

Gezien de puber stilaan last krijgt van zijn hormonen wordt hij donderdagochtend gecastreerd. Zo zullen zijn kleinere soortgenoten terug wat meer rust krijgen.  Vrijdag kunnen  we hem dan weer blij maken met een dag Geel want dan gaan we daar weer werken. Hij heeft daar veel meer ruimte en kan eens goed rond rennen. Zodra hij ziet dat we alles bijeen pakken is hij niet te houden en sprint hij naar de auto om vervolgens geduldig te genieten van de rit. Eens aangekomen start het feest voor deze ontstuimige Scheper.

=====================================

Update 20 juni ’13:

Sinds een week was Gin terug beginnen krabben en bijten. De toestand werd steeds erger en de dierenarts kon nog weinig raad geven. We namen eergisteren contact op met een dermatoloog en konden gelukkig vandaag reeds terecht. Ze schraapte een beetje huid af op twee plekken en onderzocht dit onder de microscoop en bevestigde haar eerste gedachte: Demodex.  Maar dan in zo’n erge vorm dat er ondertussen ook al twee bacteriën van profiteerden.  Blijkbaar komt dit erg veel voor bij honden met papieren uit het Oostblok. Hun afweersysteem is erg vaak niet zoals het hoort te zijn met alle gevolgen vandien. Gin moet vanaf heden alvast gedurende minstens twee maanden dagelijks 4 verschillende medicijnen nemen. Daarenboven zullen we hem dagelijks moeten wassen met een ontsmettende en jeukstillende shampoo want de medicatie zal pas na een tweetal weken echt zichtbaar resultaten opleveren. We kunnen de sukkelaar niet nog twee weken met zo’n jeuk laten rond lopen en andere middelen zoals cortisone zijn bij Demodex absoluut uit den boze.

Wat positief is: Gin hoeft dus geen dieetvoer te krijgen!!! Hij mag vanaf nu gewoon alles eten en daar is hij echt wel gelukkig om! Hij at die voeding wel als we er kip, spaghetti of dergelijke aan toevoegden maar toch bleef er van de brokken heel wat liggen. Dat was vanavond wel anders!

Dat voor zover Gin’s medische toestand. Voor de rest is Gin erg happy bij ons. Hij eist dagelijks zijn wandeling op niettegenstaande zijn voetzooltjes open liggen. We mijden steentjes of groffe ondergrond want hem stil houden is geen optie. Hij heeft natuurlijk een hoge pijngrens beseffende dat hij met dit probleem al sinds pup moet zitten. Mogelijk heeft hij nooit anders gekend dan dat zijn pootjes bloeden en etteren… Dat zal binnenkort wel anders zijn!

Verder is hij dol op auto rijden. Als we thuis komen en hem uit de auto laten zou hij al snel langs de andere deur er weer in gaan liggen. Op drukkere plekken is hij nog wat onwennig en gedraagt hij zich angstig maar ook daar maakt hij vooruitgang. Sinds enkele dagen blaft hij mee als er iemand aan de poort staat dus hij begint zich goed thuis te voelen.

Het dierenartsbezoek van vandaag inclusief de medicatie hebben zo’n 250€ gekost. Elke gift is dan ook erg welkom als je de gezondheid van Gin wil steunen.

===========================================

Gin (° 15/12/2011) werd afgestaan bij asiel Het Blauwe Kruis te Wommelgem wegens tijdsgebrek. Al gauw echter hadden de mensen van het asiel door dat de eigenlijke reden eerder zijn lichamelijke toestand moet geweest zijn. De huid van dit jonge dier was op sommige plekken helemaal kaal, zijn poten waren tot drie keer zo dik en hij stonk uren in de wind. Wat wil je ook als alle mogelijke huidziekten die getest kunnen worden positief uitdraaien?! Schurft, schimmel, Demodex, gisten… daar hangt een geurtje aan!

De Scheper werd als pup gekocht met een Pools paspoort en blijkt dus erg allergisch te reageren op voeding. Verder heeft hij een lichte vorm van heupdysplasie maar dit laatste is gelukkig niet al te erg.  Van jongs af aan werd hij als kothond gehouden: hij kent dus quasi niks. Zowat alles is nieuw voor hem en laat indrukken achter, maar gelukkig leert Gin erg snel. Telkens hij iets nieuws hoort of ziet schrikt hij maar zodra hij het heeft kunnen observeren vanop een veilige afstand went hij er al aan. Aan de leiband lopen is eveneens een totaal onbekende maar ook dat lijkt hij na enkele rondjes draaien al te snappen.

Toen we onze nieuwe bewoner gisterenavond binnen riepen om te komen slapen moesten we hem een leiband aandoen want hij durfde niet binnen te komen: niet gewend dus om in huis te mogen. Gin heeft de nacht in alle rust doorgebracht zonder één kik te geven. Voor de poezen is hij zeer lief en voorzichtig terwijl hij zijn twee veel kleinere soortgenoten al voorzichtig heeft besnuffeld maar hen ook in hun waardigheid laat.

Voor de allergie krijgt hij medicatie en aangepaste voeding. We hopen dat we hem met homeopathie van zijn vervelende kwaal kunnen afhelpen, maar dat zal de tijd moeten uitwijzen.

Wie Gin’s gezondheid en behandelingen wil steunen, is meer dan welkom om zijn peter of meter te worden!