18/01/2021: Helaas was een mirakel ijdele hoop en was Mozy’s toestand er niet beter op geworden. We konden hem niet laten afzien. Na zes mooie en zorgeloze jaren bij ons nadat hij met zijn lotgenootje Bobke uit een trieste situatie verlost werd, mocht niet eindigen in lijden. Mozy was de eerste die we nu moesten afgeven aan botkanker. Dat hadden we in die 17 jaar dat we oudjes en zwaar medische patiëntjes opvangen nog nooit voorgehad. Nu weten we echter dat botkanker inderdaad erg pijnlijk is, zoals de dierenarts al waarschuwde. Na die trieste diagnose hebben we hem dankzij pijnstilling nog één week extra kunnen schenken en in die periode is hij nog eens extra verwend met lekkers én vooral ook met knuffels. Mozy gaf duidelijk aan dat hij daarvan genoot maar sinds twee dagen begon het genieten om te slaan in lijden en dat konden we absoluut niet laten gebeuren. Toen we vanmorgen de dierenarts opbelden, besefte ze hoe dringend haar hulp nodig was en kwam ze gelukkig ook gauw.
Mozy is op schoot in slaap gevallen en is nu herenigd met Bobke. Wat zal de hemel weer stralen met zo’n ster erbij en wat zullen wij die lieverd missen.
==================================
Update 17/01/2021:
Na een euforische week waarin Mozy onverwacht goed reageerde op de pijnstilling werden we sinds gisteren terug met de voeten op de grond gesmakt. Een week heeft hij terug goed gegeten en liep hij zelfs met momenten op vier pootjes rond maar nu is het tij gekeerd. Niettegenstaande we de dosering van de pijnstillers hebben opgedreven, kunnen we de pijn niet volledig onderdrukken. Het mag uiteraard niet de bedoeling zijn dat Mozy na bijna zes mooie jaren genieten nu moet afzien.
Het wordt een erg zware opdracht om de week te starten maar tenzij er vanavond of vannacht een mirakel gebeurt, zullen we morgenvroeg de dierenarts moeten opbellen om hem te komen verlossen van verder leed.
==================================
Update 05/01/2021:
Ondertussen is Mozy bijna zes jaar bij ons maar helaas gaan we zijn 14e verjaardag in april niet meer kunnen vieren.
Helaas werd vastgesteld dat Mozy lijdt aan botkanker wat veruit de pijnlijkste kanker blijkt te zijn. Helaas hebben we dat ook gemerkt. Na een periode van een tiental dagen waarin Mozy af en toe eens mankte, liep hij plots sinds Nieuwjaarsdag op 3 pootjes. Pijnstilling bracht weinig soelaas maar anderzijds bleef hij redelijk actief. Zulke feestweekends zijn zwaar te dragen als er medische problemen opduiken waarvan je niet zeker bent of een dierenarts van wacht noodzakelijk is. Kira kon vast en zeker niet wachten maar om nu ook Mozy als spoedpatiënt binnen te brengen, was een heel andere situatie.
Vandaag werd dan een RX genomen waarop duidelijk te zien is dat de bovenkant van het bot in de kom weg is. Verder is er ook afwijking in de rest van het bot. Dit is dus echt geen goed nieuws. Mozy die al zolang twee soorten hartmedicatie neemt, zullen we moeten afgeven aan botkanker. Hoe is het mogelijk! We hebben al zovele watertjes doorzwommen maar toch staan we keer op keer vol verbazing.
We hebben nu besloten om Mozy een extra krachtige pijnstiller toe te dienen en dan te bekijken of dit hem de mogelijkheid geeft om nog te genieten. Zodra we merken dat dit genieten ophoudt dan staan we voor de hartverscheurende beslissing om hem uit zijn lijden te verlossen. We hopen uit de grond van ons hart dat we hierop niet te snel een vervolg moeten schrijven maar we weten alvast wat ons te doen staat.
==================================
Update 22/02/2017:
Mozy plast nog steeds binnen. Het is echt reugedrag hoewel hij al lange tijd geleden gecastreerd werd.
Sinds de dood van Bobke, maar vooral sinds de komst van Bono wil Mozy dolgraag binnen in de Snoezel en de rest van het huis wat niet evident is met een wildplasser die overal zijn poot tegen opheft.
Omdat we het ook niet over ons hart krijgen om hem de toegang te ontzeggen, probeerden we een oplossing te vinden. Eerst hebben we geprobeerd met pampers die in de handel te vinden zijn voor honden maar dat was geen succes. Telkens trok hij het uit als we hem even niet in het oog hadden.
Toen kregen we de gegevens door van een dame die broekjes op maat maakt en zo vonden we een doeltreffende oplossing! En dat voor 14€!
Mozy krijgt nu als hij binnen komt zijn broekje aan dat voorzien is van een inlegkruisje. Eerst vond hij het vreemd maar na amper twee dagen loopt hij er vrolijk mee rond.
===================================
update 20/10/2016:
Mozy’s vriend Bobke heeft een hartaanval gekregen, die hem fataal werd. Gezien de erg slechte toestand van Bobke’s hart reeds sinds zijn aankomst bij Het Dierenthuisje in maart 2015, is het niet verwonderlijk dat hij hieraan gestorven is. Meer dan anderhalf jaar kreeg hij nog kado terwijl de dierenartsen hem nog amper een maand gaven. Hoewel we wisten dat dit er zat aan te komen, laat hij een leegte achter. Het kleine Yorkje was een grote hartendief. We vreesden vooral voor Mozy’s reactie maar gelukkig valt dat goed mee. Treuren doet hij niet. Wel zoekt hij geregeld Pitou op om samen in de mand te kruipen maar hij kan ook goed op zichzelf zijn. Enkel in zijn wandelgedrag is wat gewijzigd: hij wil namelijk niet meer dezelfde ronde lopen zoals hij voordien met zijn lotgenoot deed en kiest nu voor een andere richting.
=======================================
update 31/03/2015:
Gezien we de dag na hun aankomst merkten dat Mozy bloed plastte, wees alles op een blaasontsteking. Dankzij antibiotica beterde dat op enkele dagen maar het plassen overal in huis blijft. Ook Bobke plast waar hij staat. Beide hondjes hebben blijkbaar nooit geleerd om hun behoeften buiten te doen.
We hebben vandaag Mozy eens een leibandje aangedaan toen we naar de dierenarts met hem gingen voor controle van de blaas en prostaat, maar de sukkelaar was er erg bang van en legde zich zo plat hij maar kon op de grond. Bewegen durfde hij absoluut niet. Gelukkig heeft hij hier genoeg loop en hoeft hij niet aan de leiband uitgelaten te worden.
=================================
Bobke en Mozy kwamen bij Het dierenthuisje terecht nadat hun eigenaar moest verhuizen en de dieren niet mocht meenemen. Vaak een heel trieste situatie maar hier misschien wel een geluk bij een ongeluk.
De foto’s liegen er niet om: twee stinkende haarbollen kregen we gisterenavond toe. Bobke is de kleinste en tevens de oudste met elf jaar. Mozy is er acht, heeft geen tanden meer en zijn onderkaak zit helemaal los. Bij onderzoek door de dierenarts blijkt dat de kin gebroken is wat mogelijk gebeurd is bij het verwijderen van de tanden.
Bobke is er erger aan toe: hij heeft “losse knietjes” bovenop zijn zware artrose, maar veel erger nog is zijn sterk vergrootte hart dat op zijn luchtwegen duwt waardoor hij erg veelvuldig hoest. Het enige wat het beestje kreeg voor zijn medische problemen was een hartpilletje. Niettegenstaande de eigenaar verklaarde dat Bobke gecastreerd is, blijkt dat dit helemaal niet het geval is. Gezien de toestand van zijn hartje is een operatie uiteraard uit den boze.
Bobke krijgt nu aangepaste medicatie volgens al zijn probleempjes en dan is het even afwachten hoe hij verder zal reageren.
In ieder geval kregen ze beiden na het dierenartsbezoek een duchtige maar liefdevolle kappersbeurt. Enkele dagen geleden kregen we spontaan een mooi voorstel van Hilde, een dame die volgende week officiëel haar hondentrimsalon opent te Turnhout. Zij bood namelijk aan om de asielhondjes gratis te coifferen en toen ze vernam van deze twee Yorckjes wilde ze zelfs deze middag direct tijd maken.
Resultaat: een hele metamorfose! kijk zelf maar naar de foto’s…
Dank aan Hilde van kapsalon Ollini uit Turnhout : http://www.ollini.be/ Woensdag opent haar zaak: men zegge het verder!
Momenteel durven we nog niet te zeggen of deze twee lieverds nog geadopteerd zullen kunnen worden. Ze zijn erg aan mekaar verhangen en gezien vooral Bobke nogal een twijfelachtige gezondheid heeft, lijkt ons dat niet direct aan de orde. Anderzijds zijn de beestjes echt wel heel gelukkig in hun nieuwe omgeving dus zullen ze het ook niet erg vinden als ze hier zouden blijven wonen.
Wil jij hun meter of peter worden