Jata kwam bij ons toe nadat ze bij een collega-asiel al een poosje had verbleven. Ze had een lotgenoot maar die was kort voor de komst hierheen overleden aan nierfalen.
Beide poesjes waren zwervertjes die reeds jaren buiten verzorging kregen. Ze waren echter op respectabele leeftijd gekomen en kregen gezondheidsproblemen waardoor hun verzorger hulp ging zoeken.
Jata is doof en was in het begin erg schichtig. We hebben haar dan ook zo snel mogelijk in de groep gelaten want haar afgezonderd houden, bracht nog meer stress teweeg. Zo kon ze haar gangen gaan en de eerste weken verstopte ze zich zodra ze beweging zag.
Na een tweetal maanden is ze er gerust in. Ze geniet nu van haar luxe-zwerverbestaan: vrije loop én toch op tijd en stond eten en medische zorgen indien nodig. Doordat ze doof is en vast slaapt, hebben we haar al vaak van heel dicht kunnen bewonderen. De laatste tijd komt ze zelfs al richting Snoezel gewandeld tegen voedertijd en ze loopt niet meer weg als we in haar buurt komen. Een hand uitsteken vindt ze voorlopig nog eng.