Kassie

Sinds de verhuis naar Geel wisten we dat er veel zou gedumpt worden in die groene omgeving. Probleem is echter de niet zo poesvriendelijke buurhond die zowat alles wat geen hond is achterna zit.  In de hoop dat we de sukkels die ze zomaar gewetensloos zouden dumpen aan de poort aan “onze kant” konden houden, plaatsten we een voederhuisje op de oprit waar ze in alle rust zouden kunnen eten.

Het eten verdween maar natuurlijk was dan de vraag over hoeveel poezen het ging en de welke? We plaatsten een nachtcamera erbij en uit die beelden bleek dat er ondermeer twee jongere poezen waren die alle nachten zich tegoed kwamen doen.  Omdat we ze niet wilden afschrikken, besloten we nog wat te wachten met het plaatsen van vangbakken. We hadden immers ook de indruk dat ze toch wel min of meer gesocialiseerd waren geweest.

Enkele weken later zat plots één van beiden binnen in de ren; zij was dus over de draad geklouterd en die nieuwe wereld leek haar al gauw goed te bevallen. Haar noemden we Kassie. Het andere poesje, dat we inmiddels Kasper genoemd hadden, was schuwer en we besloten dan ook een vangbak te plaatsen zodat ze terug samen zouden zitten. Na een drietal pogingen hadden we het winnende lot; alleen… de hond van de buren had het beestje al te stekken gehad. De staart was helemaal afgeritst en er was een duidelijke knik merkbaar. Natuurlijk was het weer weekend en moesten we even afwachten of we snel bij de dierenarts terecht zouden kunnen. Gelukkig kon hij een dag later al verzorging krijgen waarbij de staart werd geamputeerd. 

Wat nu het rare aan dit verhaal is: beide dieren waren reeds gecastreerd en dan nog wel in het teken van de zwerfkattencampagne want ze hebben beiden een knip in het oor.  Uiterst vreemd dus dat zwervers die met vangbakken elders gevangen zijn bij ons terecht kunnen komen wetende dat vrijwilligers van de stad Geel de dieren ophalen en terug afzetten.

Kassie had al snel de luxe van het binnenleven ontdekt en genoot uitbundig van de warmte aan de stoof, de zachte dekentjes en zomeer. Hij kon er niet genoeg van krijgen wat zich uitte in zich lang uitrekken, pootjes dabben op allerlei zachte spulletjes en spinnen!