BOB ZIJN VERHAAL EEN HALF JAAR NA ZIJN ADOPTIE ![]()
![]()
Nog even een update over lieve Bob, de voormalige vliegenier die over de hekken van het asiel werd gegooid.
Wat de vorige eigenaar bezield heeft, is voor mij onbegrijpelijk. Na de eerste aanpassingsweken waarin Bob zich niet en later mondjesmaat liet zien, ontpopte hij zich tot een wel heel aanhankelijke kater die altijd in is voor een aai en niets liever doet dan zich gezellig op schoot te settelen. Waar je ook bent, Bob is wel in de buurt.
Zoals er bij jullie voorspeld werd, is Bob een enorme hondenliefhebber, ze vallen heel wat meer in de smaak dan zijn soortgenoten, daar is hij soms wat bang van. Maar geen nood, dan kruipt hij wel achter zijn beide hondenzussen met een kopje van “awel wat ga je nu doen?”![]()
Favoriet is Mira, mijn “gevaarlijke” Amstaff, heel dikwijls is hij in haar buurt te vinden, gaan de honden de tuin in, hij ook, krijgen zij wat lekkers dan hij ook. Mensen vinden het grappig hoe honds hij zich vaak gedraagt. Roep ik ze, komen ze met zijn drietjes aangesneld en achter elkaar de trap op.
Deze verhalen doen ons enorm veel plezier en herinneren ons er telkens weer aan waarom wij – samen met alle mensen die zich dag in dag uit inzetten – ons telkens opnieuw met hart en ziel geven. ![]()

===========================================
Bob was weer eens zo’n “vliegenier” die plots op het terrein rondliep. Al gauw bleek dat hij niet gecastreerd was en dat hij een hele lieve huiskat was waarvan de eigenaar dus zijn verantwoordelijkheid volledig ontliep door hem bij ons over de draad te zwieren. We hadden enkele weken nodig om hem terug vertrouwen te geven maar al gauw genoot hij van aaitjes.
Voor Bob hadden we al gauw een geschikte thuis doordat hij zichzelf presenteerde bij zijn kandidaat adoptant toen ze kwam voor kennismaking.