Een verhaal om stil van te worden. Mirakels bestaan echt nog wel!
De weg van Zwartje, Fizzy tot Zorro!
Een veertien dagen geleden stond hij daar ineens : een lieve, mooie en zeer tamme zwarte kater.
Hij glipte binnen en legde zich languit onder tafel.
Toch even in de buurt gevraagd van wie die zou kunnen zijn en de berichten op FB bekeken.
Niemand miste een zwarte kater.
Ik dacht dat het eenmalig was, maar neen. ’s Morgens,rond de middag en tijdens de avond.
Zo tam,die moest van iemand zijn! Ik gaf hem even een naam:Zwartje.
Toen ben ik een aantal asielen om hulp beginnen te vragen, maar kreeg niet onmiddellijk een reactie .
Dan kwam er een sprankeltje hoop. Een dame was een zwarte kater kwijt…
Zij kwam ,nam hem mee naar de dierenarts. Resultaat: hij had een chip ,maar was niet geregistreerd…Hij was dus niet van hen.
Bericht op FB: Geen reactie. Hij verbleef een uurtje bij haar want toen de kinderen even onaandachtig waren, ” ontsnapte ” hij er en daar was hij weer in mijn tuin.
Toch een eindje van bij mij en een gevaarlijke baan overgestoken.
Toen verscheen de hulplijn: Sonja van het Dierenthuisje contacteerde mij en vroeg het chipnummer door te sturen.
Resultaat: zij konden het wel lezen. Zijn naam was volgens de registratie Fizzy en hij was zeven jaar.
Joepie dachten we. Sonja ging op zoek naar de eigenaar ,maar kreeg geen gehoor.
Het geregistreerde telefoonnummer was afgesloten en ook het mailadres was niet meer in gebruik.
Ze vroeg me om aub even te gaan kijken op het adres dat opgegeven was, ergens in Vosselaar. Daar zou hij wonen of alleszins gewoond hebben.
Ik belde aan en ja hoor: zij waren de eigenaars. Zij waren maar al te blij te horen dat hij gevonden was. Echt straf, zei de dame.
Ik dacht net hetzelfde.
Hij was in mei ondergebracht bij hun dochter in Kasterlee toen zij op verlof gingen.
Daar ontsnapte hij . Zo lang was hij dus al vermist! Ze hadden alle hoop opgegeven.
Ze hadden bij de dierenarts navraag gedaan in verband met de registratie van de chip en die had hen verzekerd dat dit allemaal in orde was.
Wat een weg heeft hij afgelegd: drukke banen, een bos…En waar verbleef hij al die tijd?
Van Kasterlee naar Tielen. Ja, mogelijk op weg naar Vosselaar :nog 11 km te gaan.
Sinds eergisteren, zaterdag 21 december is hij herenigd met zijn eigenaars: zijn naam blijkt Zorro te zijn.
Eerlijk gezegd: er werd een traantje weggepinkt.
Hij was na een lange reis terug thuis. En dat zo net voor Kerstmis!
Moraal van het verhaal: Het is enorm belangrijk om het chipnummer correct te laten registreren en bij de huidige databank CatID.
Zorro was blijkbaar nog geregistreerd onder de oude databank IDchips en die wordt helaas niet meer gecontroleerd door vele instanties.
Alleen bij een correcte registratie heeft chippen zin en is de poes snel terug bij de eigenaar .
Sonja, dankjewel voor je hulp en steun. Voor alle tips. Veel respect voor wat jullie doen.
En Zorro: Ik vond het fijn dat je mijn huisje uitkoos voor een “tussenstop”.
Het ga je goed, fijne feestdagen en…moest je nog eens “ontsnappen”: je bent welkom.