Dopy

Zes mei werd uiteindelijk de dag die we met afkeer zagen naderen. In maart waren we nog steeds hoopvol en leek het erop dat Dopyke baat had bij de massagetherapieën, accupunctuur en medicatie. Ongeveer twee weken geleden echter zagen we een terugval. Minder stabiliteit, meer spierverkramping, het waren geen gunstige vooruitzichten. De trukendoos was leeg en Dopy’s kracht om door te zetten en vrolijk te blijven ebde weg. Iedereen die hem hier omringde merkte het op maar gisteren was het ogenblik gekomen dat Dopy ons heel duidelijk maakte dat hij onze hulp vroeg. Zijn oogjes staarden in het ijle en hij wilde niet meer eten.  Af en toe eens likken aan het lepeltje alsof hij ons niet wilde teleurstellen. Het brak ons hart.

Hoe pijnlijk het afscheid ook was, toen we zijn oogjes gewillig zagen sluiten, wisten we dat Dopy er vrede mee nam. In alle rust is hij in een diepe slaap gevallen.

Lieve Dopy, toen je op 14 december bij ons toekwam, veroverde je direct onze harten. We hebben alles op alles gezet voor je in de hoop dat je ooit zou kunnen lopen, spelen,… Je genoot van de momenten dat Moppie aan je hoofdje likte of Missy tegen je aan kroop. De liefdevolle knuffels waarmee we je overladen hebben, de massagebeurten, hoe we je dagelijks naar andere plekjes droegen zodat je wat verzet had, vogeltjes kon zien, gras kon voelen, van het zonnetje kon genieten, tussen ons in slapen… Je oogjes, gespin en kreetjes verklikten hoe je van dit alles hield. We hebben dit allemaal met hart en ziel voor je gedaan en we zouden het net zo opnieuw doen.

Je broertje ” Doc” die met je meekwam, loopt dartel buiten in de groep. Hem heb je niet meer gezien sinds je toekwam want hij was gelukkig wel mobiel maar ook erg angstig voor mensen. We zien hem wel steeds meer de laatste week alsof je hem verteld hebt dat we het goed met hem voorhebben. In hem zullen we jou blijven vinden, lieve Dopy en voor hem zullen we ook alles doen wat we kunnen om hem een zorgeloos poezenleven te bezorgen.  We groeten je vast en zeker als een dartele ster, fonkelend aan de hemel bij de eerstvolgende heldere hemel en we weten dat je nu huppelt en speelt met allen die je voorgingen.

Mijn bureau is leeg. Ik tijp terug met twee handen en aai niet meer zachtjes over je pootjes. Ik huil om het gemis, om de pijn die de leegte brengt terwijl er 100 van je soortgenootjes rond lopen waarvan sommigen over het toetsenbord, je kent het allemaal want je was er ook altijd bij. Maar ik ben oprecht opgelucht voor jou en weet dat je een reden had om bij ons langs te komen.  Weer eens zijn grenzen verlegd… je hebt me weer een stukje doen groeien … Dank je, lieverd!

===========================================================================

 

18/03/2021: hier een update over de toestand van Dopy. We hoopten al lang prachtig nieuws te kunnen brengen maar helaas hebben we al die weken bang maar hoopvol afgewacht.

Ondertussen heeft Dopy er zo’n 10tal acupunctuurbeurten opzitten en er is geen voor- en geen achteruitgang. We hebben de koppen samen gestoken met de dierenartsen die hem ondertussen al volgen en nu werd besloten om een MRI scan te laten maken zodat we te weten kunnen komen of er al dan niet teveel geleden schade is in de hersenen.

Eén groot probleem daarvan: dan moet Dopy onder narcose en laat het nu net dat zijn wat hem nog meer onderuit kan halen op een ogenblik dat we mogelijk op een keerpunt staan. Wie zal het zeggen!?  We kennen hem ondertussen door en door en elke nieuwe reactie vangen we op. Dit kereltje wordt hier op handen gedragen en geen moeite noch kost worden gespaard in de hoop dat we hem een waardig leven kunnen geven.

En daar gaat het nu om: wanneer gaan we dat weten? Een nieuwe zoektocht brengt ons bij een nieuwe behandelmogelijkheid die we een kans willen geven alvorens we de stap zetten naar een MRI. Dit moeten we twee weken geven om te bekijken of er iets vooruitgang is. Is dat het geval dan zetten we nog zes weken door waarna we duidelijkheid moeten krijgen. We houden de MRI als laatste optie. Meer info over de behandeling geven we graag in een later stadium.

We willen gewoon alle mogelijke paden bewandeld hebben om hem te redden. Blijkt na dit alles dat het toch hopeloos is dan zullen we weliswaar met enorm veel pijn in het hart Dopy laten gaan want natuurlijk kunnen we hem niet gans zijn leventje op deze manier laten doorbrengen.

Gelukkig zijn we wel zeker van het feit dat de lieverd geen pijn heeft en geniet van elk moment dat we met hem bezig zijn én dat zijn er héél wat! Hij slaapt zelfs tussen ons in.

Zowel Dopy als wij zijn dus nog niet uitgestreden. Zolang de trukendoos niet leeg is, gaan we ervoor!

==================================================

22/02/2021: de taxi voor Dopy is geregeld! dank voor alle hulpaanbiedingen. Het is duidelijk dat dit ventje niet alleen ons hart gestolen heeft. Gisteren heeft hij enorm genoten van het zonnetje. Zijn oogjes straalden ervan!

==========================================================================

20/02/2021: Ondertussen heeft Dopy er vier acupunctuurbeurten op zitten. De laatste keer reageerde Dopy heftig op de naalden wat een slecht maar ook een goed teken kon zijn. Gelukkig is het het tweede geworden! Hoe stelt hij het nu? Zijn achterhand wordt erg sterk dankzij de training maar uiteraard ook door het prikkelen van de energiebanen dankzij de acupunctuur. Dopy is alerter én begint serieus te werken met zijn achterhand. Geregeld stampt hij met zijn achterpootjes waardoor hij dan vooruit schiet in zijn mandje. Zijn voorpootjes versterken weliswaar maar hij kan ze nog niet gebruiken. Van stappen is nog geen sprake maar nog steeds zien we vooruitgang. Voldoende reden om te blijven hopen en door te zetten dus.

Aanstaande dinsdag, 23/02 wordt hij opnieuw bij de dierenarts te Kontich verwacht om 14u30. We hopen dat hij op iemand mag rekenen voor deze rit heen en terug. Wie Dopy’s chauffeur wil zijn, stuurt best een mailtje aan info@hetdierenthuisje.be. Alvast bedankt!

=========================================================================

05/02/2021: Opgewekt kwam Dopy terug thuis van de eerste beurt acupunctuur. Er is hoop!!!! De dierenarts werkte alvast op de spieren in zijn nekje wat maakt dat we nu al merken dat hij zijn hoofdje stiller houdt en niet meer zo in kramp naar achteren trekt. Maandag wordt hij opnieuw verwacht om 16u. We blijven alles op alles zetten voor deze lieverd. Help jij mee aub? De opbrengst van de Luxe-ontbijtactie gaat volledig naar Dopy!

==========================================================================

03/02/2021: tijd voor een update over Dopy!  Het zijn al spannende weken geweest, ook wat betreft Dopy’s toestand. Ondertussen wordt hij dagelijks gemasseerd en doet hij aan fitness. Elke dag een beetje meer en zo bouwen we terug spiertjes op.  Momenteel zitten we aan 4 x 18 stretchbewegingen per pootje.  Hij lijkt dat wel leuk te vinden én wat vooral opvalt, is dat hij echt wel aan kracht wint op zijn pootjes. Helaas is de klik nog niet gemaakt naar de stapbeweging maar we blijven hoopvol duimen.

De lieverd is zo dapper én eten kan hij als de beste! In de straling uit zijn oogjes zie je gewoon dat hij een doorbijtertje is. We hopen dat die levenslust hem zal helpen om hem terug op zijn pootjes te krijgen!

Om de financiële kost van de zorgen voor Dopy kracht bij te zetten, is besloten om de opbrengst van de Valentijnontbijten volledig aan hem toe te schrijven. Hij zal het nog hard kunnen gebruiken!

nog niet gereserveerd? doe het dan nu en hier!

======================================================================

24/12/2020: Vanmorgen was de vreugde groot toen Dopy voor het eerst zijn poepje opdrukte door zijn achterpootjes te gebruiken! Voorlopig moeten we het daarmee doen maar het is toch alvast een klein mirakel zo net voor Kerst. Hopelijk gauw nog meer vooruitgang!

====================================================================

21/12/2020: Ondertussen hebben we de eerste besluiten van het labo en de dierenarts over de bloedanalyse en alles duidt momenteel richting neurologische Fip. Toxoplasmose duurt meer dan een week alvorens die testen bekend zijn dus daar hebben we nog geen uitsluitsel over.

Concreet betekent dit dat we er dus heel goed aan gedaan hebben om Dopy vanaf de eerste dag te behandelen met de Fipmedicatie zodat er niet nog meer tijd verloren is gegaan. Ondertussen behandelen we hem tevens voor Toxoplasmose want we kunnen niet het risico lopen dat we dit laten verergeren mocht dit mede oorzaak zijn. Beiden kunnen immers hand in hand gaan.

Wat een jaar! Nog nooit eerder kregen we zoveel verschillende Fip patiëntjes toe maar gelukkig kunnen we nu zeggen dat ze “in behandeling” zijn. Tot voor kort kon behandelen immers gewoonweg niet! Caramel sluit morgen haar behandeling af van 84 dagen! Ze straalt!!! Dan is er nog Jax, Nele en Loke, bij wie de behandelingen lopende zijn maar alvast bij allemaal met veel succes verlopen.

Dopy boekte een héle kleine vooruitgang: hij kan zich al een beetje rechtop houden zodat hij met momenten ietswat zelfstandig kan eten. Het zijn weliswaar minimale vorderingen maar we moeten ons daaraan optrekken. Dopy krijgt de steun van zijn knuffel waartegen hij kan leunen en ’s nachts slaapt hij tussen ons in. Zo kunnen we hem goed opvolgen én hoeft hij niet teveel tijd alleen door te brengen. We blijven indachtig dat er nog steeds de kans bestaat dat Dopy’s toestand niet verbetert omdat er mogelijk blijvende schade is doordat hij er veel te lang al mee zat en niet de nodige medische zorg kreeg. Als dat zo zou zijn, betekent dit dat Dopy volledig verlamd blijft wat uiteraard niet dierwaardig is. Met andere woorden, we verwennen hem tot en met en blijven hopen dat we met Kerst een klein mirakel mogen verwachten.

Alleszins staat het nu vast dat we voor Dopy steun kunnen gebruiken want de kuur bestaat uit een dubbele dagelijkse dosis van de Fipmedicatie doordat het om de neurologische vorm gaat, net als dat bij Nele het geval is. Kostenplaatje: 16€/dag en dat gedurende 84 dagen. Reken daarbij de tussentijdse bloedcontroles  én het feit dat de hoeveelheid van de medicatie dient aangepast te worden aan het toenemende gewicht naarmate hij groeit. Je gaat duizelen…

Wel, tel daar dan de behandelingen bij van de andere drie (Jax, Nele en Loke , Caramel is gelukkig zo goed als afgerond) en je weet waarom we een smeekbede houden om hen aub te steunen. Nog even vermelden dat giften nog steeds voor 60% fiscaal aftrekbaar zijn indien de storting ten laatste op 31/12 van dit jaar op onze rekening (BE78 6528 1125 0286) is toegekomen.

Duim aub mee dat Dopy een mooie Kerst mag beleven…

Dit is een beeld van Dopy toen hij vanmiddag zijn extra maaltijd kreeg:

========================================================================

 

Dit lieverdje heeft geen leuk verhaal te vertellen maar we hopen wel dat wij er een mooie kentering in kunnen brengen. Dopy, zoals we hem doopten, kwam bij ons toe op maandagavond 14 december.  We werden een tiental dagen eerder gecontacteerd door de persoon die hem als kitten samen met mama en zijn broertjes in de tuin had zien verschijnen. Dat was begin augustus van dit jaar.  Hij merkte op dat één kitten een beetje schudde met zijn hoofdje maar het beestje liep nog vrolijk rond. Niettegenstaande de nestgenootjes en mama heel angstig waren voor mensen had deze snel zijn angst overwonnen en liep hij binnen en buiten.

In oktober werd het ongecontroleerd bewegen erger maar hij bleef zich wel bewegen tot buiten om zijn behoefte te doen en tot de keuken om te eten, aldus zijn toenmalige verzorger. Het werd afgeschilderd als ataxie wat een aanvaardbare verklaring leek. Echter toen wij Dopy maandag toekregen, wisten we niet wat we zagen. Het arme poesje kon zich helemaal niet bewegen. Hij lag plat, kon zelfs zijn pootjes niet onder zijn lijfje houden, kon absoluut niet zelf eten, laat alle ontlasting lopen, enz… We wilden niet te snel oordelen want we weten dat ataxie door stress beïnvloed wordt. Echter de dag erna was er geen beterschap. Uiteindelijk besloten we gisteren, donderdag 17/12, bloed te laten trekken want na hem twee dagen te observeren en nog eens te informeren van het verloop bij de vorige verzorger, waren we vast besloten dat hier meer aan de hand was dan alleen maar ataxie.

Het vreemde is echter wel dat de lieverd enorm goed eet en alert is. Vandaag verwachten we de eerste bloeduitslagen maar in tussentijd hebben we alvast de miraculeuze medicatie tegen fip opgestart want neurologische fip is zeker niet uitgesloten. gezien Dopy al zoveel achterstand heeft, willen we hem niet nog meer zien wegglijden. We hebben uiteindelijk niks te verliezen want zoals die arme lieverd nu “leeft”, is het echt niet dierwaardig.  Het enige wat hij nog heel goed kan, is spinnen zodra we bij hem zitten of hem in de armen pakken. Hij verdient het zo om terug te kunnen stappen, spelen, ravotten…

We hopen uit de grond van ons hart dat dit een mooi Kerstverhaal wordt. Als Dopy de volgende dagen niet meer achteruit gaat en al iets vooruitgang boekt, hebben we kans om hem er terug bovenop te krijgen en zetten we door tot hij terug waardig leeft.

Dit verhaal wordt hopelijk positief vervolgd…

We willen niet voorbarig zijn want we zullen pas binnen enkele dagen of zelfs weken weten welke kant het voor Dopy zal uitgaan maar toch durven we al te vragen of iemand deze ongelooflijke lieverd wil steunen door zijn meter/peter te worden of door een gift voor zijn behandeling te storten (BE78 6528 1125 0286)