Lieve Minoe is totaal onverwacht van ons heengegaan. Toen hij een weekje eerder even een dipje had en een dag niet wilde eten bleek bij controle van zijn glucosepeil dat dit perfect was. We dachten dus dat hij mogelijk door de insulinespuit even nabij een hypo had gezeten. Hij knapte snel weer op en alles leek weer in orde. Echter week week later deed zich hetzelfde voor. Dit keer had hij geen insuline gehad omdat zijn glucosepeil nog steeds perfect was. Omdat het nu ernstiger was als voordien brachten we hem direct naar de dierenarts. Hij moest aan het infuus en er werd bloed genomen. Na een dag aan het infuus ging Minoe enkel achteruit. De bloedwaarden waren over gans de lijn erbarmelijk. Er werd geconcludeerd dat gezien bepaalde waarden de oorzaak lag bij de gal. Bij nader onderzoek bleek dat Minoe een galtumor had die al aardig was uitgezaaid.
We konden niet anders dan hem te laten gaan. Minoe kon nog amper zijn hoofdje opheffen. Zo snel takelde hij af. Het was met heel veel verdriet dat we hem afgaven. Zo’n lieverd! en net nu zijn glucosepeil zo perfect onder controle was. Hij was onze vaste bureelhulp en deed dingen met de computer die we zelf niet gedaan krijgen om nog maar te zwijgen over het rechtzetten van zijn computerdaden.
Minoe wordt enorm gemist sinds drie augustus, de dag dat hij de sterretjes vervoegde. Hij mocht slechts elf jaar worden maar we zijn dankbaar voor de bijna vier maanden waarin we hem mochten kennen nadat hij afgedankt werd vanwege een nieuwe hond in het gezin en het feit dat ze hem niet zijn insuline wilden toedienen. Wetende wat een enorme schat Minoe was, zijn we blij dat hij de laatste maanden toch nog veel liefde, zorgen en knuffels gekregen heeft.
==============================================
Minoe kwam bij ons toe op 15 april ’23. Hij was op 2 februari elf geworden en bleek diabetespatiënt te zijn. Helaas bleek de partner niet mee te zijn in het verhaal en slaagden ze er door onregelmatige werkuren van de vrouw niet in om hem consequent insuline te spuiten. Dit was de reden waarom ze besloot om Minoe bij ons onder te brengen.
Het zal wat tijd vragen om zijn suikerspiegel terug op peil te krijgen na een periode dat de insuline onregelmatig en zelfs een tijdlang totaal niet werd toegediend. Minoe wordt omschreven door zijn eigenaar als een zeer sociale poes zowel met mensen, soortgenoten als honden. Hij speelde zelfs met de hond die enige tijd als pup in het gezin kwam. De eerste dagen bij ons is Minoe natuurlijk nog zeer onwennig. Hij steekt zich liefst weg maar als we hem op schoot nemen dan geniet hij. We zien in hem dus inderdaad wel die lieve, aanhankelijke huispoes.
Sinds zijn geboorte is hij nooit een tuin gewend geweest. Hij leefde immers steeds op een appartement waar hij wel graag in het zonnetje op balkon een dutje deed. Eigenlijk is Minoe dus een jongen die nog perfect een liefdevolle thuis voor zichzelf zou moeten kunnen krijgen maar natuurlijk moet de diabetes er wel bijgenomen worden. Omdat we weten dat dergelijke gezinnen vinden niet evident is, nemen we hem alvast op bij onze vaste bewoners en hopen we dat hij op de steun mag rekenen van een meter/peter om zijn onderzoeken en insuline te bekostigen.