02/01/2013: Het eerste bericht van dit jaar is er helaas eentje in de
stijl waarmee we 2012 beëindigden. Pépé, het stokoude poesje dat we op
20 oktober ’12 mankend van straat haalden aan een voederplek voor
zwervers hebben we vanmorgen moeten laten inslapen. Sinds vorige week
was het oudje binnen komen slapen net zoals hij in het begin even gedaan
heeft toen hij zo erg verkouden was. Het was ons al langer duidelijk
dat het een slimme jongen was die wist wanneer hij onze hulp nodig had.
Vorige keer verdween hij terug naar buiten en sliep hij verder in de
verwarmde buitenverblijven zodra hij genezen was. Het feit dat hij plots
weer binnen zijn heil kwam zoeken zette ons aan het denken en zorgde
ervoor dat we erg allert waren. We voelden met andere woorden de bui al
hangen en ja hoor, eerst leek het op een keelonststeking maar
niettegenstaande gerichte medicatie en immuniteitsversterkers ging zijn
toestand achteruit.
Toch bleef hij goed eten en drinken wat ons dan weer min of meer gunstig
stemde. Gisteren echter keerde het tij en zagen we hem uit zijn mondje
kwijlen; de eetlust was er echter nog wel. Vanmorgen echter kwam hij
even uit zijn mand aan de verwarming om aan het eten te ruiken, slikte
wat en ging terug op zijn plekje liggen met een erg zielige blik. We
belden de dierenarts dadelijk op die enkele uren later arriveerde.
Tijdens die wachttijd zagen we zijn toestand per kwartier verergeren;
zijn oogjes vroegen om hulp net zoals hij dat voordien duidelijk gemaakt
had maar dit keer zag het er veel ernstiger uit. Zijn niertjes bleken
te blokkeren waardoor hij op zeer korte tijd uitdroogde. Gelukkig hadden
we kunnen voorkomen dat hij zichzelf vergiftigde en in coma zou
geraken. Pépé werd in alle rust in zijn mandje ingeslapen.
Hoewel we ons jaar liever anders hadden zien starten net zoals we het
einde van 2012 anders wilden beëindigen zijn we blij dat we Pépé tijdig
van straat hebben gehaald; zoniet had hij een vreselijk dood moeten
ondergaan in koude en eenzaamheid. De tijd dat hij hier was heeft hij
volop genoten van het eten en de warmte plus hij wist dat hij geholpen
werd… dat heeft hij ons duidelijk gemaakt! We zullen het maar zien
als onze eerste goede daad van 2013, hoe gek het ook mag klinken.
====================================================
Pépé werd gedumpt op een door ons gekende zwerfplek. Dit keer was het
deze oudere mankende sukkelaar die er afgezet werd. Hij werd opgemerkt
bij het voederen en eerst werd gedacht dat hij zijn poot gebroken had.
Eens we hem in de vangbake hadden bleek bij controle door de dierenarts
dat het ging om een diepe wonde die de pezen en spieren had aangetast.
Vermoedelijk kreupel voor zijn verdere leventje.
Helaas lijkt het er inderdaad zo op: nu hij ondertussen een maand bij
ons vertoeft is zijn toestand niet verbeterd. Gelukkig eet hij goed en
lijkt hij geen pijn te hebben maar hij blijft op drie pootjes pikkelen.
Spijtig genoeg is Pépé absoluut geen sociale poes die zich gewillig laat
verzorgen wat maakt dat we tevreden moeten zijn met de standaard
behandeling: eten, drinken en vanop een afstand gade slaan.
Gelukkig hoeft hij in deze koude niet buiten te zitten en heeft hij zijn
toevlucht genomen in één van de verwarmde buitenverblijven.
Hopelijk mag Pépé op een lieve meter of peter rekenen als eindejaarsgeschenk?