09/02/2025: Afscheid van Pruts
Al enige tijd zagen we de toestand van Pruts veranderen: ze werd magerder en had steeds meer “off-dagen”. We lieten bloed nemen maar daaruit bleek dat pruts eigenlijk nog in prima conditie was. Toch hadden we er een slecht gevoel bij. Dat Pruts niet de beste gezondheid had, was al geweten van bij haar aankomst maar door gebrek aan enige informatie over haar medische achtergrond konden we er moeilijk vat op krijgen. Uiteindelijk werd een ernstige epilepsie aanval haar einde. Zonder enige voorgaande aanvallen, gebeurde dit compleet onverwacht.
De plek waar ze altijd lag, blijft nu leeg. Bij het eten geven, wordt ze gemist want ze was altijd van de partij om iets speciaals te krijgen. Iedereen die Prutske gekend heeft, voelt de leegte die ze achterlaat. Aan de andere kant weten we dat ze nu verlost is van al haar lichamelijke ongemakken en dat maakt het plotse verlies accepteerbaar. Toch zullen we deze lieve dame, die ontpopte van erg angstig en argwanend tot een lieve aandachtvrager, nog vaak herinneren. Iets meer dan twee jaar hebben we haar mogen verzorgen.
===========================================================
Pruts kwam er samen met lotgenoot Black alleen voor te staan toen hun verzorger overleden was. Helaas leefde de man in afzondering met zijn twee poezen en had hij dus weinig of geen contact met de buitenwereld. Dat betekent dat ook de poezen geen andere mensen gewend waren en al zeker geen dierenarts bezocht hadden.
Al bij al viel haar medische toestand nog wel mee niettegenstaande Pruts toch al elf jaar was toen ze bij ons introk op 4 januari 2023. Ze zou immers geboren zijn rond juni 2012.
Pruts had enkele maanden nodig om haar nieuwe omgeving en mensen ietwat te vertrouwen. Pas in mei 2023, dus zo’n vijftal maanden later, begon ze zich te ontspannen. Vanaf dan zagen we haar wekelijks vooruitgang boeken. Haar aanraken was er echter nog niet bij.
Lotgenoot Black koos ervoor om op het terrein te gaan leven zodat hij meer afstand kon nemen van ons terwijl Pruts al die maanden binnen bleef. Helaas heeft ze ook nooit de kattenbak leren gebruiken wat maakt dat ze niet echt in aanmerking komt voor adoptie. Niet nu en vermoedelijk ook niet de in de toekomst. Zowel plasjes als kakjes doet ze overal waar ze er zin in heeft. We hoopten dat ze stilaan naar buiten zou gaan als de deuren wijd open staan met het mooie weer maar zelfs meer dan 1 jaar na haar aankomst maakt Pruts nog steeds geen aanstalten om buiten te gaan. Ze blijkt ook wat moeizaam te kunnen stappen en krijgt inmiddels elke dag medicatie voor haar artrose. Haar lievelingsactiviteit is dan ook lekker relaxen bovenop de rugleuning van de zetel of vensterbank en in ruil voor een lekker stukje kip of zalm mogen vaste verzorgers haar al trakteren op een aaitje!
