29/11/’21: diep bedroefd moeten we melden dat Sipke vanmorgen overleden is. Gisterenavond nog lag hij op de zetel te genieten, weliswaar op zijn manier maar er was tegenover zaterdag, de dag van zijn aankomst, geen grote verandering. Vanmorgen vonden we hem bijna in coma op diezelfde zetel. We reden direct naar de dierenarts die we gelukkig zo vroeg al konden bereiken maar amper een kwartier later was Sip overleden.
Omdat dit zo’n ongelooflijk verhaal was met de diabetes en nierproblemen wilden we toch graag weten wat er nu echt aan de hand was en daarom lieten we een autopsie dien. Iets wat we liever niet doen teneinde waardig afscheid te kunnen nemen maar nu was het, ons inziens, toch belangrijk om weten.
Uiteindelijk was de oorzaak snel gevonden: zijn darmpjes zaten volledig verstrengeld én vergroeid. Ze waren erg ontstoken, deels afgestorven en dus ook geperforeerd. Zo triest! Wat moet die lieverd geleden hebben en dat allemaal zonder dat iemand het had opgemerkt. Onder de wijsheid van diabetes en nierproblemen werd de lieverd behandeld voor die problemen. De eigenaars waren ervan overtuigd dat hun kleine Pip zeker niet afzag want dat was hen ook zo gezegd. De afwezige blik deed ons intoxicatie vermoeden en dat was blijkbaar dus al een hele tijd bezig.
De eigenaars valt zeker niets te verwijten. Ze hebben beroep gedaan op hun dierenarts en zelfs een specialist internist. Ook zij zullen ongetwijfeld met kennis van zaken gehandeld hebben. Sowieso had Pip niet gered kunnen worden. De vergroeiing is mogelijk al heel lang bezig, misschien gestart met een pancreasontsteking of wat dan ook… dat is echt niet meer na te gaan maar zelfs al zou dit eerder vastgesteld zijn door bijvoorbeeld een kijkoperatie dan had hij ingeslapen moeten worden.
Sipke is weer zo’n voorbeeld van een levenslustig kitten dat niet wilde opgeven en een erg hoge pijngrens ontwikkelde. Hij is dan maar twee nachten bij ons geweest, hij laat een grote leegte achter en er zijn vele tranen voor dit sukkeltje gevloeid. Er is niets zo erg als te laat komen… Het mag raar klinken maar het is een kleine troost dat hoe dan ook niets hem had kunnen helpen. Ook niet als we hem een maand eerder hadden toegekregen.
Hadden we dit zien aankomen dan hadden we Sip niet kenbaar gemaakt op de website want we beseffen dat vele mensen al volop met hem meeleefden. Het doet ons al zo zeer dat het absoluut niet de bedoeling is om nog meerdere dierenvrienden een triest gevoel te geven.
========================================
Sip kwam gisteren (27/11/2021) bij ons toe. Wat een lieverd maar tegelijkertijd zo triest. Hij werd binnen gebracht door de mensen die hem samen met een leeftijdsgenootje bij een collega opvang adopteerden. Na enige tijd na de adoptie bleek dat Sip ernstige gezondheidsproblemen had. Hij groeide niet, had aanhoudend diarree, dronk overmatig veel enz.
Zijn mensen deden alles wat ze konden om hun kleine “Pip” te helpen maar helaas liep hun spoor dood. Heel wat dierenartsbezoeken, inclusief bij een internist leverden diabetes en nierinsufficiëntie op. Maar dan bleek dat de insuline die ze spoten al meermaals voor hypo’s had gezorgd… We wachten momenteel nog op het volledige medische dossier en dan kunnen we bekijken wat we wel/niet kunnen doen.
Momenteel laten we Sip gewoon even bekomen. Hij heeft al zoveel meegemaakt in zijn jonge leventje. Hij is zeven maand oud en hij lijkt amper 4 maanden.
We noemen hem Sip omdat wij al een Pip als bewoner hebben maar dat lijkt hij niet erg te vinden.
Voor Sip hopen we op meters/peters die hem willen steunen want de kans dat deze lieverd nog heel wat zorgen zal nodig hebben, is wel zeker.
