250 gr. poes doet harten smelten

Zaterdag, 26 oktober rond 15u30 stond er plots een man onaangekondigd aan de poort zich excuserend voor het storen maar nu had hij toch wel een probleem…

Op dat ogenblik waren we druk met kandidaat adoptanten. Bij het openen van de poort stond een man met een klein doosje. “Ik heb een klein poesje gevonden”, zei hij en overhandigde me voorzichtig het pakketje.  Omdat ik niet wist wat te verwachten, opende ik het heel voorzichtig. Ik verwachtte een kitten dat naar boven zou trachten te springen om zo te ontsnappen uit het veel te kleine doosje maar in tegenstelling tot dat zag ik onderin een klein hoopje pluche liggen. Snel ermee naar binnen en eens daar haalden we het ukkie te voorschijn.

Een kittentje van amper 3 weekjes oud, de oogleden dicht en helemaal bol. Dit zag er niet goed uit! Toen we probeerden om de oogjes te openen, kwam er uit allebei een hoop etter uitgespoten.  Toen al die smurrie verwijderd was, kwamen er twee mooie, blauwe kijkertjes tevoorschijn. Oef, die had ze dus nog en ze bleken zelfs in tact! Bij navraag bleek dat er geen nestgenootjes of mama te bespeuren waren. Was deze kleine meid weggedragen door mama omdat ze ziek was? was ze gedumpt door eigenaars van de mama? Voorlopig geen antwoord op al die vragen en vermoedelijk komt die er ook niet.

Wel wisten we met zekerheid dat dit wondertje van 250 gram heel onze planning omgooide en alles naar haar pootjes wist te zetten. De eerste twaalf uur waren zenuwslopend want het gemis aan mama en nestwarmte zorgden voor een oorverdovend gemauw dat door merg en been ging. Gelukkig dronk ze direct heel goed van haar papflesje en eens we haar voor de nacht toestopten, sliep ze rustig tot ze opnieuw geluid hoorde. Ondertussen is ze meer dan 24 uur bij ons en is ze al gewend aan een ander leven dan dat bij mama.  Als we haar oppakken of aaien spint ze luidop, ze speelt op haar ruggetje met onze vingers en kruipt het liefst van al hoog op onze schouders om vervolgens met haar vlijmscherpe nageltjes die wel naaldjes lijken naar ons gezicht te reiken.

“Tinneke” krijgt weliswaar medicatie omdat ze snip verkouden was maar we zien al verbetering tegenover gisteren. Ook haar oogjes blijven geopend dus de vuile etter is verdwenen én ze is vandaag al 10 gram bijgekomen.  Duimen maar dat ze gezond groot mag worden zonder al teveel obstakels. Ze heeft veel geluk gehad dat ze gevonden werd door deze dierenvriend die direct actie ondernam en haar tot hier bracht.

Word hopelijk positief vervolgd!